Primož Roglič

Primož Roglič (ur. 29 października 1989 w Trbovljach) – słoweński kolarz szosowy, mistrz olimpijski w jeździe indywidualnej na czas (2020), czterokrotny zwycięzca Vuelta a España (2019, 2020, 2021 i 2024), zwycięzca Giro d’Italia 2023. Do 2012 uprawiał skoki narciarskie. Drużynowy mistrz świata juniorów w skokach narciarskich (2007).

10 marca 2013 zadebiutował jako profesjonalista w wyścigu Trofej Porec rozgrywanym w Chorwacji. Zajął w nim 106. miejsce. W tym samym roku zajął 10. miejsce w mistrzostwach Słowenii ze startu wspólnego. Sezon 2014 okazał się bardziej udany dla Primoža Rogliča. W maju wygrał drugi etap wyścigu Tour d’Azerbaïdjan. W czerwcu zajął 4. miejsce w mistrzostwach Słowenii ze startu wspólnego. W lipcu wygrał klasyfikację górską w rumuńskim Sibiu Cycling Tour. W sierpniu wygrał siódmą edycję wyścigu Croatia-Slovenia. W 2015 wygrał wyścigi dookoła Słowenii i Azerbejdżanu. Do tegoż roku jeździł w kontynentalnej grupie Adria Mobil, w 2016 przechodząc do worldtourowej drużyny Jumbo. W 2024 przeszedł do innej grupy najwyższej dywizji, Bora-Hansgrohe.

Primož Roglič ma na koncie wygrane etapy w trzech wielkich tourach – w 2016 i 2023 zwyciężył na etapie jazdy indywidualnej na czas w Giro d’Italia, a w 2017, 2018 i 2020 wygrywał po jednym górskim etapie Tour de France. W 2018 zajął 4. miejsce w TdF, a w 2019 po raz pierwszy stanął na podium wielkiego touru, zajmując 3. miejsce w Giro d’Italia. W 2019 wygrał 10. etap (jazdę indywidualną na czas) wyścigu Vuelta a España, obejmując tym samym prowadzenie w klasyfikacji generalnej wyścigu, które utrzymał do jego zakończenia, zostając pierwszym słoweńskim zwycięzcą wielkiego touru. W 2020 po 9. etapie został liderem Tour de France, jednak po decydującym, 20. etapie, spadł na 2. miejsce (wyścig wygrał inny Słoweniec, Tadej Pogačar). W tym samym roku ponownie wygrał Vuelta a España (zwyciężając też na czterech etapach). Także rok później zwyciężył w tym wyścigu, również wygrywając cztery etapy. W 2022 ponownie wygrał etap VaE, jednak nie ukończył wyścigu. W 2023 wygrał Giro d’Italia i zajął 3. miejsce w VaE (w której wygrał dwa etapy). W 2024 po trzech latach ponownie wygrał Vuelta a España, wygrywając trzy etapy.

Ponadto w 2017 wygrał wyścig Volta ao Algarve, w 2018 i 2019 Tour de Romandie, w 2018 i 2021 Vuelta al País Vasco, w 2019 UAE Tour oraz Tre Valli Varesine, w 2019, 2021 i 2023 Giro dell’Emilia, w 2019 i 2023 Tirreno-Adriático, w 2020 Liège-Bastogne-Liège, w 2021 Mediolan-Turyn, w 2022 i 2024 Critérium du Dauphiné, ponadto w 2022 Paryż-Nicea, w 2023 Vuelta a Burgos oraz w 2025 Volta Ciclista a Catalunya. W 2016 został mistrzem Słowenii w jeździe indywidualnej na czas, a w 2020 w wyścigu ze startu wspólnego.

28 lipca 2021 został mistrzem olimpijskim w jeździe indywidualnej na czas na igrzyskach w Tokio, wyprzedzając kolejnych zawodników o ponad minutę.

Rok	2013	2014	2015	2016	2017	2018	2019	2020	2021	2022	2023	2024
UCI World Tour				112.	27.	11.
World Ranking				131.	21.	12.	1.	1.	3.	24.	4.	8.
UCI Europe Tour	890.	84.	10.	204.	71.	64.	1.	1.	3.	18.	4.	7.
UCI Asia Tour	-	327.	63.	-	-	-
UCI America Tour	-	-	-	75.	-	-
Źródło: UCI

W Pucharze Kontynentalnym debiutował pod koniec sezonu 2004/2005 w norweskim Vikersund, gdzie był jedenasty. W zawodach tego cyklu dwukrotnie zwyciężał oraz pięciokrotnie zajmował miejsce wśród trzech najlepszych. W październiku 2006 zdobył indywidualny tytuł młodzieżowego mistrza Słowenii. W 2006 zdobył srebrny, a w 2007 złoty medal mistrzostw świata juniorów w drużynie.

10 lutego 2007 Primož Roglič ustanowił rekord skoczni Snowflake w Westby, oddając skok na 125,5 metra. Rekord ten rok później pobił Norweg Fredrik Bjerkeengen.

W 2007 został zgłoszony do kwalifikacji do konkursów Pucharu Świata na mamuciej skoczni w Planicy, jednak z powodu upadku w pierwszym treningu nie wystartował w nich. W efekcie upadku doznał złamania kości nosowej, wstrząśnienia mózgu oraz licznych potłuczeń.

Ostatnimi zawodami na międzynarodowej arenie, w których wziął udział, był konkurs FIS Cup w Szczyrku rozegrany 16 stycznia 2011. Latem 2012 postanowił zakończyć karierę skoczka narciarskiego.

Rekord życiowy Słoweńca w długości skoku wynosi 146,5 metra.

• Indywidualnie
  • 2006 Kranj – 9. miejsce
  • 2007 Tarvisio/Planica – 5. miejsce
  • 2008 Zakopane – 28. miejsce
• Drużynowo
  • 2006 Kranj – srebrny medal
  • 2007 Tarvisio/Planica – złoty medal
  • 2008 Zakopane – 6. miejsce

• 2006 – 60.

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.

• sezon 2004/2005: 108.
• sezon 2005/2006: 18.
• sezon 2006/2007: 8.
• sezon 2007/2008: 96.

1. Planica – 7 stycznia 2006
2. Westby – 10 lutego 2007

1. Planica – 7 stycznia 2006 (1. miejsce)
2. Planica – 8 stycznia 2006 (3. miejsce)
3. Vikersund – 4 marca 2006 (3. miejsce)
4. Westby – 10 lutego 2007 (1. miejsce)
5. Westby – 11 lutego 2007 (2. miejsce)

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.

• 2003: 87.
• 2005: 46.
• 2006: 59.
• 2007: 77.
• 2008: 24.
• 2009: 93.

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.

• sezon 2008/2009: 113.
• sezon 2009/2010: 154.
• sezon 2010/2011: 186.

Opracowano na podstawie bazy wyników Adama Kwiecińskiego.

• Oficjalna strona. primozroglic.com. [dostęp 2024-04-05]. (słoweń. • ang.).
• Primož Roglič – Profil na ProCyclingStats (ang.)
• Primož Roglič – Profil na Cycling Archives (ang.)
• FIS-Ski – biographie – ROGLIC Primoz. fis-ski.com. [dostęp 2010-09-29] (ang.)
• Sylwetka na portalu skijumping.pl. skijumping.pl. 2007-11-18. [dostęp 2019-07-24]