Simple DirectMedia Layer
Simple DirectMedia Layer (skrót: SDL) – biblioteka programistyczna ułatwiająca tworzenie gier oraz programów multimedialnych. Zapewnia niskopoziomowy dostęp do sprzętu audio, klawiatury, myszy, joysticka i sprzętu graficznego za pośrednictwem OpenGL i Direct3D.
Jest obsługiwana przez systemy operacyjne GNU/Linux, Windows, macOS, iOS, Android oraz nieoficjalnie przez Mac OS, BeOS, FreeBSD, OpenBSD, BSD/OS, Solaris, IRIX, QNX, Windows CE, AmigaOS, MorphOS, Dreamcast, Atari, NetBSD, AIX, OSF/Tru64, RISC OS, SymbianOS i PSP.
SDL został stworzony w roku 1998 przez Sama Lantingę, który w tym czasie pracował w firmie Loki, w celu przeniesienia kilku komercyjnych gier na inne niż Windows platformy systemowe. Biblioteka napisana jest w języku C, dzięki czemu można jej używać również z poziomu C++. SDL stanowi wolne oprogramowanie i jest rozpowszechniany na zasadach licencji zlib od wersji 1.3 (wcześniej na zasadach LGPL).
Simple DirectMedia Layer wyróżnia się dużą liczbą dodatkowych bibliotek (m.in. do obsługi sieci, czcionek, innych formatów obrazów).
Bindingi
Biblioteka SDL może, dzięki tak zwanym "bindingom", być używana w innych językach:
- Ada-SDLAda
- C#-SDL2#
- Common Lisp-cl-sdl2
- D-DerelictSDL2
- Go-go-sdl2
- Haskell
- Java-sdljava
- Lua-Lua-SDL2
- Nim
- OCaml-Tsdl
- Pascal-Bare Game, Pascal SDL 2
- Perl
- Python-pygame_sdl2, Py-SDL2, pysdl2-cffi
- Rust-Rust-SDL2
- Vala